En door! Twee nieuwe huizen om te bezoeken, maar al direct steelt er eentje ons hart.. Hoe is het officiële bezoek met de makelaar gegaan?
Een minitrip naar Italië
Na een hectische start – bedankt buschauffeur dat je voor onze neus gewoon ruim een minuut te vroeg wegreed – gingen wij op weg naar Milano Malpensa Airport.
Aangekomen was het zoeken naar de autoverhuur, echt weer op z’n Italiaans aangegeven, haha. Daarna de auto goed gecontroleerd op schades en deze vastgelegd op foto. Na onderzoek op het internet zag ik namelijk een hoop mensen die opgelicht zijn doordat er “ineens” schades werden geclaimd die zij niet hadden gereden. Ook even checken of er sneeuwkettingen aanwezig zijn, die zijn namelijk in deze periode (maart) nog verplicht!
Daarna de 3,5 uur durende rit naar het hotel in Savona. Uiteraard niet over de tolweg.
Wat is het weer heerlijk om terug in Italië te zijn!
Het tweede huis
De volgende dag rijden we naar het eerste huis (de boerderij) van de twee op ons lijstje. Terwijl we het erf op rijden merk ik al hoe geweldig ik de omgeving vind. Het huis is onbewoond en álles staat open, klaar voor onze “stiekeme” bezichtiging, YES! Het enige wat we horen zijn de vogeltjes, een specht en de wind. Wat héérlijk!
Terwijl we alles goed kunnen bekijken, foto’s en filmpjes maken, krijgen we meer en meer het gevoel ‘dit is hét’ ..
Alles om de agriturismo vorm te geven is aanwezig. Een bijgebouw om gastenkamers te creëren, een kippenren, een stal en zelfs een fruitboomgaard!
Uiteraard heb ik ook mijn zorgen. Ik zie scheuren in enkele muren en ook de hoeken van het hoofdgebouw hebben flinke vochtproblemen vanuit het dak. Dit is in enkele ruimtes ook tot schimmelvorming gekomen. Het feit dat alle ramen en deuren open staan zal hier ook niet aan bijdragen.
Ook zie ik in het hout – kozijnen, draagbalken, vloerdelen – dat er houtworm aanwezig is. Man, dit word écht een flink project.
Buiten valt mij daarbij nog op dat er geen stroom op het huis is aangesloten, Bij nader onderzoek staat de stroompaal een stukje verderop, de kabels liggen ernaast.
Ook is er geen wc of badkamer aanwezig. HOE hebben de bewoners hier in godsnaam geleefd?
Toch is onze conclusie na 3 uur rondscharrelen.. WE WILLEN HET!
Je snapt wel dat we niet meer naar het andere huis zijn gaan kijken hé?
Het officiële bezoek
De volgende dag is om 13:30 uur het officiële bezoek met de makelaar aan het huis. We lopen door het huis alsof we het voor de eerste keer zien maar mijn hart maakt stiekem een sprongetje van geluk. Uiteraard hebben we nu wel de kans om onze vragen te stellen. Hoe lang staat het al leeg? Hoe zit het met de elektra?
Blijkbaar is er vorig jaar een storm geweest waardoor de betonnen! elektriciteitspaal is “geknakt als een rietje” en ze de kabels moesten doorknippen.. Ok, goed om te weten dat er dus zulke stormen kunnen zijn!
Aan het eind van het bezoek besluit ik om te peilen of de eigenaren bereid zijn om over de prijs te onderhandelen.. De eigenaren zijn enkele maanden geleden al gezakt van € 170.000,- maar € 140.000,- euro is nog steeds zwaar boven het budget..
“Álles is onderhandelbaar!”
Met een goed gevoel sluiten we het bezoek af en geven de makelaar als dank nog een pakje stroopwafels. Deze worden met veel enthousiasme ontvangen. Nadat de makelaar naar haar volgende afspraak is kunnen we nog een extra rondje doen, wat een heerlijk gevoel..
Na een paar mooie dagen in Piëmonte zit het er alweer op.. Met tranen in mijn ogen vliegen we weer naar Nederland.
~Madelon
